üzüm pekmez

geçen hafta köyümüzdeydik. hem hasat hem de pekmez için gittik. pekmez yapımı çok zahmetli bir iş. toplamda yaklaşık 30 35 saatini alıyor insanın. suyunu çıkarması kaynatması vs. Biz ondan önceki hafta gidip toplamıştık üzümleri 1 hafta dinlendirdik depoda.

(babamla dedem)

 sonraki hafta diğer köydeki üzümleri toplayıp başladık pekmez yapmaya. üzümler çuvallara konulup çiğnendikten sonra önce derin bir kazanda pekmez toprağı ile kaynatılıyor. daha sonra toprak dibe çöktürülerek başka biz kazana aktarılıyor. bu işlemin yapılmasının sebebi üzüm suyundaki buruk tadın gitmesidir. daha sonra ocaktaki kazana konularak istenilen kıvama gelene kadar ( bir kazan ortalama 3.5 saat kadar) kaynatılır. ve tüketime hazır olur.

 hazırlıkları ilk hafta gittiğimizde yaptık. ilk işimiz, geçen sene pekmez yapımını bitirdikten sonra bozduğumuz ocağı tekrar yapmak oldu.

 Babam ocağın etrafına koymak için çamur karıyor.

 bu dede de ocağın sahibi kalite kontrol mühendisi mübarek:) biz yapıyoruz o kontrol edip düzeltme yapıyor. 

 malum üzüm çok olunca kazana ek yapmak gerekiyor kısa sürede yapabilmek için. burada da sac koyuyorlar daha fazla üzüm suyu alsın diye.

 burada bizim bağ ve bağdan köy manzarası

 panoramik köy resmi

 panoramik bağ

 annem pekmezi savururken(taşmasın diye) babam da ateşi çekiyor sanırım şu sıralar almaya yakındı.

işte bööyle bizim pekmez maceramız. yorucu oluyor ama kendi yaptığımız pekmezi yiyince ne yorgunluk kalıyor ne de başka birşey. 

Bağımızın kenarındaki ceviz ağaçlarında topladığım cevizleri de kurutup kışın üstüne serptin mi tadından yenmez. kış mevsiminde bile alev atar vücudun :) belki de kışın hasta olmamamın sebebi budur kim bilir..

sezon açılışı

uzun bir aradan sonra blogumda yazmaya devam edeceğim pazar pazartesi günü güzel olaylarla karşınızdayım   inşallah :)